Msza Święta – Narzędzia
Modlitwa u stóp ołtarza i introit
Prowadzący: |
19Ojcze, Tyś nas wybrał w Chrystusie, dla zbawienia świata jako ziarno, światło i zaczyn, jako narzędzia Jego Królestwa. |
Wszyscy: |
20byśmy z Wielkim Znakiem, Jego Oblubienicą, niweczyli wpływ szatana. |
Prowadzący: |
21Będąc nieskończenie wielki i piękny panujesz nad ziemią i niebem; a one posłuszne są Twojemu Słowu i adorują Cię nieustannie. |
Wszyscy: |
22Rozporządzaj także nami, którzy przed Tobą w proch padamy. |
Przewodniczący: |
23Wszechmoc posłała nędzną nicość jako narzędzie do rąk Zbawiciela; a ilekroć nicość się wywyższa plan Twój jest niweczony. |
Wszyscy: |
24Spójrz na nas, klęczących z pokorą przed Tobą, którzy światu odbieramy zbawienie. |
Przewodniczący: |
25Chcieliśmy iść własnymi drogami grzesząc unikaniem Twych życzeń; oddaliliśmy się od Ciebie, przed Którym drżą i ziemia i niebo. |
Wszyscy: |
26Z pokorą wyznajemy nasze grzechy; pozwól byśmy znaleźli łaskę w Chrystusie. |
Prowadzący: |
27Pozwól nam stawać się Twoją własnością i tylko Tobie służyć z miłością, by Chrystus mogąc przez nas działać prowadził dusze do nieba. |
Wszyscy: |
28Niech On w nas idzie do świata wraz ze swą Oblubienicą budując swe Królestwo. |
Prowadzący: |
29Ześlij nam moc Ducha Zbawiciela, aby odnowił swoje stworzenie, Królestwo Szensztatu, państwo Boże, jednakie z odwiecznym Syjonem, |
Wszyscy: |
30w którym tryumfuje miłość i stale rządzą sprawiedliwość i prawda. Amen. |
Kyrie
Prowadzący: |
31Zmiłuj się, Ojcze, pełen łaskawości, i zgładź wszystkie nasze przewinienia! |
Prawa: |
32Panie Jezu Chryste, Baranku Boży, na nowo obejmij Drzewo Krzyża! |
Lewa: |
33Duchu Święty Boże, Dawco Życia, ukaż światu, żeś Pełnią Zbawienia! |
Gloria
Prowadzący: |
34Niech będzie cześć i chwała, Tobie, o Boże, co panujesz nad morzami; ziemia i niebo podążają drogą, którą Ty im wskażesz. |
35Ty, Boża-Ojcze, poddajesz się pocałunkom, wiecznej rozkoszy miłości Twego Syna w Duchu Świętym. | |
36Ty, Boże, sam w sobie jesteś pełnią, jesteś Miłością bez końca. Miłość posłała swego Syna jako zastaw zbawienia. | |
Prawa: |
37Miłość dała życie Synowi z Matką – Oblubienicy, kazała Mu przelać Krew, będącą dla nas najwyższym dobrem. |
Lewa: |
38Miłość przed Swoją śmiercią dała nam w dziedzictwie Matkę – Oblubienicę, aby Ona jako bezpieczna brama, szybko doprowadzała nas do Boga. |
Prawa: |
39Ona, macą swego Syna, zawsze zwycięży królestwo i dzieło szatana, aby światu przynieść pokój. |
Lewa: |
40Miłość zanurzyła nas w Tym, który codziennie nam się daje jako przeobfity pokarm ofiarny na długą pielgrzymią drogą. |
Prawa: |
41Miłość poprzez odwieczne słowa posłannictwa pociągnęła nas do zbawczej doskonałości, pozwoliła dzielić Jej los, jako Jej narzędzia uczyniła wielkim. |
Lewa: |
42Miłość wezwała świat, by stał się podobny do schodów, które nas skutecznie doprowadzą do nieba, do Serca Bożego. |
Prawa: |
43Strumienie Miłości płyną; zalewając ziemię i niebo blaskiem odwiecznej Miłości i powracają do źródła. |
Wszyscy: |
44Niech będzie chwała i miłość panującemu Bogu, Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu teraz i na wieki. Amen. |
Modlitwa
Prowadzący: |
45Ojcze, Tyś nas posłał, byśmy się stali i na zawsze pozostali narzędziami w ręku Zbawiciela i oddawali się duszom. |
Prawa: |
46Podobnie jak Matka-Oblubienica kierująca Królestwem Szensztackim, chcemy się całkowicie oddać Twej miłości, by pomnażać Twoją chwałę. |
47Spraw, byśmy w każdej chwili gotowe były podjąć dla Ciebie służbę, jako: służebnica, Oblubienica i dziewica, ofiarna, radosna i wierna. | |
Lewa: |
48Zdepcz przez nas głowę węża, który stale wyrywa Ci dusze, i niszczy przemocą pokój obiecany narodom. |
49Chrystus idzie przez wieki, gotowy w nas do walki i zwycięstwa, Tobie przez swe sługi okazując cześć i miłość. Amen. |
Na Lekcję
Prowadzący: |
50Ojcze, na dowód Twej miłości posłałeś nam Twego Syna. On z miłości przyjął Ciało przychodząc do nas na świat. |
51Z miłości daje nam siebie jako ofiarę na ołtarzu. Tu chce stale królować mieszkając tak blisko nas. | |
52Z miłości żyje w swym Słowie, skutecznie wśród nas działając, - jako znak odwiecznej Bożej Miłości pełnej żaru i jasności. |
Na Ewangelię
Prowadzący: |
53Ostrzejsze niż miecz obosieczny i skuteczniejsze jest Słowo Boże, które przenika aż do rozdzielenia duszę i ducha, przygotowując wewnętrzną przemianę. |
54Z mocą oddziela stawy od szpiku, otwiera i umacnia serca; sędzią jest ludzkich zmysłów i ogniskiem Bożej Miłości. | |
55To młot rozbijający leżące na drodze przeszkody, które utrudniają nam dojście do Boga, zakłócają i umieszczają naszą miłość. | |
56To ziarno, które jeśli utrzyma się padając na żyzną glebę, przyniesie owoc stokrotny i głęboko zapadnie w serca. | |
Wszyscy: |
57Spraw, Ojcze, by nasze czyste dusze, zdolne były usłyszeć Słowa, w pełni i chętnie je przyjąć by wypełniać to, co głoszą. |
58Pozwól nam, jako Paniom Szensztatu, na które padają niczym rosa niebiańska, zachować je w naszych sercach by doprowadziły nas do wiecznego szczęścia. | |
59Wtedy z radością zaniesiemy je w świat który z zadziwieniem wstrzyma oddech gdy odnajdzie nieustanny pokój Boży jaki głoszą zastępy aniołów. Amen. |
Credo
Prowadzący: |
60Wierzymy pełni ufności w to, co mówi nam odwieczna Prawda. Poddajemy jej nasz rozum podążając za nią sercem i czynem. |
61Wiara jest pewną drogą daną nam przez Słowo. Tylko ten może oczekiwań zbawienia, komu wiara jest dana. | |
Prawa: |
62Boże, wierzymy, że Twoja moc powołała świat do istnienia; Ty nim rządzisz, utrzymujesz i z mądrością nim kierujesz. |
Lewa: |
63Panujesz z wyżyn niebieskich, i patrzysz na nas z miłością, w nas widząc Swego Syna, zasiadającego z Tobą na odwiecznym tronie. |
Prawa: |
64My sami jesteśmy biedni i słabi, Ty nas umacniasz i wywyższasz, przemieniasz w członki Pana, który jako Głowa pociąga nas do Ciebie. |
Lewa: |
65Ty, Boże, wywyższasz nasze istoty, mieszkasz w duszach jak w świątyni, gdzie z Synem i Duchem Świętym przebywasz jako stały gość. |
Prawa: |
66Ciała, dusze konsekrowane należą do Trójcy Przenajświętszej, która królując w nas jak w niebie, mieszka w nas z całym swym bogactwem. |
Lewa: |
67Tak więc jesteśmy ponad całym światem wewnętrznym włączeni w boskość, więcej warci w Twych oczach jak cała ziemia bez nas. |
Prawa: |
68Dzieła wszystkich kultur są tylko jak niewielki pyłek wobec Tej chwały, jaką obdarza nas Twoja miłość. |
Lewa: |
69Dałeś nam Swego Syna, który za nas zawisnął na Krzyżu; Zsyłasz nam Ducha Świętego który nas wychowuje i poucza, |
Prawa: |
70postawiłeś przy nas anioła, mającego nas ochraniać i Matkę przepełnioną dobrocią, z miłością troszczącą się o nas. |
Lewa: |
71W swej troskliwości powierzyłeś nas Kościołowi, Oblubienicy Twego Syna, aby nas prowadził przez życie i podtrzymywał w nas prawdziwą miłość. |
Prawa: |
72Twój Syn dla nas oddaje się na ołtarzu jako przebogaty dar Ofiarny, staję się przyjacielem, pokarmem, w każdej sytuacji nam bliskim. |
Lewa: |
73Wodzisz za nami ojcowskim wzrokiem, pozwalasz nam dzielić się szczęście Twego Syna; wszystko, co staje się naszym udziałem, wiedzie do wiecznego zbawienia dusz. |
Prawa: |
74Każde cierpienie to pozdrowienie od Ciebie, uskrzydlające nasze dusze, z mocą przestawiające nasze zwrotnice, i podtrzymujące w dążeniach. |
Lewa: |
75Przynagla nas do odnowienia decyzji, by całkowicie oddać się Chrystusowi, aby On jedynie w nas żył, działał w nas i kierował ku Tobie. |
Prawa: |
76Jak słonecznik, skierowany ku słońcu, jest bogato obdarowany, tak i my nasze serca i zmysły z wiarą kierujemy ku Tobie, Ojcze. |
Lewa: |
77Jesteśmy przekonani, że z ojcowską troską jesteś w każdym wydarzeniu, ogarniamy Cię żarem miłości, z radością gotowi do ofiar dla Ciebie. |
Prawa: |
78W naszym sanktuarium serca niech będzie Tobie cześć i chwała. Nigdy nie będziesz tam samotny, bo chcemy być zawsze przy Tobie. |
Lewa: |
79Z orszakiem aniołów i świętych nasze serca krążą wokół ołtarza; biją dla tego, Który tam ukryty może zaspokoić pragnienie miłości. |
Prawa: |
80Wierzymy, że naszym udziałem stanie się blask i chwała zmartwychwstania, że podobnie jak Przemieniony Pan, będziemy mieć piękne i strojne ciała i dusze. |
Wszyscy: |
81Gdy przyjdzie Sędzia tego świata z królewskim berłem w ręku, pozwól nam, Ojcze, stanąć po prawicy, by z nim wejść na wieczne wesele. Amen. |
Ofiarowanie
Prowadzący: |
82Przedwieczny Ojcze, niech te dary, które przynosimy Tobie do ołtarza, z naszej strony mówią, że nic nie jest nasza własnością. |
Prawa: |
83To, czym jesteśmy, co posiadamy, jako dar ofiarny na powrót w Twoje ręce składamy, uczyń z tym, cokolwiek zechcesz. |
84Odbierz nam naszą własną wolę, byśmy jako Twej dla nas dobroci, w zgodzie ze swym umysłem, mogły wiernie wypełniać nasze posłannictwo. | |
Lewa: |
85Podobnie jak chleb i wino przemieniają się w Ciało i Krew Zbawiciela, możesz nas wznieść do Siebie traktując jak Twojego Syna. |
86Niech wskazania Twej Mądrości uwidocznione w świętości Chrystusa, zwyciężając w Jego Oblubienicy formują jej myśli i czyny. | |
Prawa: |
87Pozwól nam, składającym tę Ofiarę, dzień po dniu odsłaniać nikczemnemu światu wielką chwałę Chrystusa. |
88Wtedy nic nami nie zachwieje. Będziemy bezpieczni niczym ptaszek w gnieździe, z pewnością także w czasie burzy. | |
Lewa: |
89Naszą istotę opromienia wolność prawdziwych dzieci Bożych, to przyciąga do nas świat zwiastując mu zbawienie. |
90Nic nie zakłóci Twoich planów, bez przeszkód możesz kształtować poprzez swoje narzędzia nieskończoną Twoją chwałę. | |
Wszyscy: |
91Sprawco świętości, zejdź z niebiosów, pobłogosław nas i te dary, a by Trójca Święta była uwielbiona przez nasze hymny pochwalne. Amen. |
Prefacja
Prowadzący: |
92Z niezliczoną rzeszą Aniołów, z Królową Niebios zgromadzeni przed Twym tronem, razem z całym światem śpiewamy hymny uwielbienia i składamy gorące dziękczynienia. |
93Ojcze nieskończenie wielki, rodzisz w czystym łonie równego Tobie Bożego Syna; jesteś nieskończenie bogaty w miłości w Duchu Świętym, którego wielbimy z Tobą i z Synem, bez końca. |
Sanctus
Wszyscy: |
94„Święty, święty, święty, Pan” drżą w upojeniu ląd i morze, będące jakby skrajem Twego płaszcza i sławią Cię po całym świecie, śpiewając Ci bez końca „święty, święty, jesteś Panie!” |
95„Święty” śpiewając zastępy niebieskie radując się nieustannie. „święty” huczą (szumią) przed Tobą Chóry Twego świętego Kościoła. Ziemia łączy się z niebem, by wiecznie Cię uwielbiać. Amen. |
Przed Przeistoczeniem
Prowadzący: |
96Podajmy sobie ręce jako znak świętej jedności wszystkich gałęzi Rodziny zgromadzonych w Chrystusie. |
Wszyscy: |
97przed naszą umiłowaną Panią na szensztackich błoniach. |
Prowadzący: |
98Pozwól, Ojcze, by działała owocnie i umacniała na drogach Kościoła Święty pokój Boży, |
Wszyscy: |
99by poszerzała granice i po Bożemu kierowała kulą ziemską. |
Prowadzący: |
100Daj miłość naszym rodzicom, oddal od nich chmury, pomóż im tak nami się kierować, by doprowadzić nas do Trójjedynego |
Wszyscy: |
101by Kościół się powiększał i przybywało mu świętych. |
Prowadzący: |
102Ponownie posyłasz nam na ziemię Twego Syna, by na ołtarzu uroczyście odnawiał Swą Ofiarę. |
Wszyscy: |
103Niech złączy się z Nim niemoc, by zbawić ludzkie dusze. Amen. |
Po Przeistoczeniu
Prowadzący: |
104To święte przeistoczenie cudownie ubogaciło świat Ofiarą Pana jako Baranka, który zawisnął na Drzewie Krzyża. Z Jego Ofiarnym darem łączymy wszystko co posiadamy i nas samych jako narzędzia. |
105W duchu wiary widzimy stojącą na świętym szczycie Golgoty współcierpiąca Matkę – Oblubienicę, patrzącą na nas z dobrocią. Ona ofiarowuje się za nas wraz ze swym Synem Ojcu siedzącemu na tronie. | |
Prawa: |
106Z Nim składamy siebie na Ołtarzu Tobie, odwieczny Ojcze i bez zastrzeżeń adorujemy Ciebie Twoją Wszechmoc. Rozporządzaj naszym życiem, któregoś dał nam z miłości. |
107Prowadź nas w miłości według Twego odwiecznego planu, nawet wtedy, gdy zawiera krzyż i cierpienie. W Chrystusie zobacz nas wiszących na krzyżu ponaglanych gorącą miłością. | |
Lewa: |
108Łaskawy Ojcze przyjmij Jego drogocenną Krew za nasze winy, Odłóż miecz karania, bo Syn Twój czci Cię nieskończenie. Ilekroć składamy tę Ofiarę |
109odnawia się nasze odkupienie. Twój wzrok z zadowoleniem spoczywa na odzyskanym szczęściu ludzkości. Podajesz jej Ojcowską dłoń, napełniasz ją pokojem, darzysz błogosławieństwem całą ziemię pozostawiając dla nas Swoje ślady. | |
Prawa: |
110Przyjmij Twego Syna jako dziękczynienie za wszystko co nam uczynił: przemieniłaś nas i głęboko zanurzyłeś nas w Chrystusa, dałeś nam Jego godność i posłannictwo jako narzędzie dla dokonania zbawienia. |
111Chroniłeś nas jak swą źrenicę oka i jak służebnicę Pana, wspaniale ozdobiłeś darami i doprowadziłeś do nas dusze. Przyjmij za to życie Twego Syna, które oddajemy Ci przez Twą Oblubienicę. | |
Lewa: |
112Z dziecięcą prostotą oddajemy Go Tobie jako żywą Prośbę. Jak małym jest to wszystko, czego za to od Ciebie oczekujemy: w Nim stając przed Bramą Niebios staliśmy się wszechmocni, bogaci i wielcy. |
113Pozwól byśmy w Nim wolni od pozorów, byli zawsze narzędziami, uwolnionymi od siebie, Jemu poddanymi, doprowadzającymi ludzi do Nieba gdzie z żarem miłości włączą się w jedność z Trójjedynym i Nieskalanym. | |
114Coś nam dał jako Testament zatrzymany do końca czasów: Trzykroć Przedziwną Matkę, skarb pokoju na szensztackiej niwie. Dopóki będziemy strzec go wiernie, będzie gromadził wokół nas najlepszych. | |
Wszyscy: |
115Przez Niego, Baranka, który zawsze zwycięża, a jak zabity leży przed Tobą, przyjmij, Ojcze, w Duchu Świętym, który wszystko stworzenie porywa w górę, z całą dziecięcą prostotą zanoszone hołdy, przebłagania, dziękczynienia i prośby. Amen. |
Na Pater noster
Prowadzący: | „Ojcze” |
Wszyscy: |
116Ojcze, niezasłużenie stajemy przed Tobą w Twoim Synu, jako Twe dzieci, nie jako służebnica tylko, nie jako parobek, ale mając pełnię praw dziecka. |
Prowadzący: | „Ojcze nasz” |
Wszyscy: |
117Radośnie z Tobą jesteśmy złączeni w blasku słońca; Ty jesteś dla nas wszystkich Ojcem bogatym w miłość. |
Prowadzący: | „Któryś jest w niebie” |
Wszyscy: |
118Tobie niech będzie cześć, Tobie, panującemu nad wszystkim; przed Twą mocą wszystko się kłania, wychwalając Twe wspaniałe Imię. |
Prowadzący: | „przyjdź królestwo Twoje” |
Wszyscy: |
120Niech przyjdzie do nas królestwo Twoje, by ziemia zrównała się z niebem; Wtedy zapanują po wsze czasy Prawda, Miłość i Sprawiedliwość. |
Prowadzący: | „bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi.” |
Wszyscy: |
121Niech jedynie Twoja wola będzie normą, tworzącą formę naszego życia; niech wszystko będzie nastawione na to tylko, co się Tobie podoba. |
Prowadzący: | „Chleba naszego powszechnego daj nam dzisiaj,” |
Wszyscy: |
122Daj nam chleba dla duszy i ciała, chroń nas w każdej potrzebie; pokaż, że jesteś Ojcem, kiedy szatan podstępnie nas oplata. |
Prowadzący: | „i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.” |
Wszyscy: |
123Zmaż wszystkie nasze winy, podobnie jak i my z cierpliwością i dobrocią przebaczamy tym, co nas znieważają. |
Prowadzący: | „I nie wódź nas na pokuszenie,” |
Wszyscy: |
124W pokusach daj nam siłę, by dusza nie ustawała; broń nas przed okazją prowadzą do grzechu |
Prowadzący: | „ale nas zbaw ode złego.” |
Wszyscy: |
125Z dziecięcą prostotą, podobnie jak Ty, grzech mamy w nienawiści; lecz jesteśmy słabi i nędzni przeto uwolnij nas od hańby grzechu. |
Prowadzący: | „Amen.” |
Wszyscy: |
126Amen! Niech tak się stanie! Przyjmij nasze dziecięce oddanie. Zadbaj z ojcowską dobrocią o nasze dziecięce szczęście. Amen. |
Przed Komunią świętą
Prowadzący: |
127Chcesz nam dać jako pokarm Baranka, oddającego za nas życie, Syna, którego Tobie, Ojcze, ofiarujemy, oddajesz nam jako dar miłości. |
128Jak cicho przemieniają się potrawy w Tego, który pozostaje pokarmem, tak zechciej, Panie, zjednoczyć nas z Tobą, któremu niebo i ziemia cześć oddają. | |
129Z serca i duszy płynące ku Tobie gorące uczucia miłości, chcesz przelać w nas z powrotem jako trwały i czysty dar oblubieńczy. | |
130Niech żar ofiarny, który Cię przynagla do całkowitej ofiary z siebie, zapala nas do takich samych dążeń i z ogromną mocą niszczy wszelką ciasnotę. | |
Prawa: |
131Ty gasisz ogień naszych zmysłów, napełniasz nas wonnościami miłości, pozwalasz grzać się w słonecznych promieniach i zabierasz na ucztę weselną. |
Lewa: |
132Uwalniasz nas od naszych słabości i targających nami namiętności, przychodzisz by nas uzdrawiać i umacniać w miłości. |
Prawa: |
133Ilekroć Ciebie godnie przyjmujemy, nasze ciało otrzymuje prawo do życia przemienionego po osiągnięciu zwycięskiej nagrody. |
Lewa: |
134Tyś jest Chlebem Bożych dzieci, Winem rodzącym dziewice, pokarmem pozdrawianym przez męczenników, zdrojem radości zwiastunów Zbawienia. |
Prawa: |
135Chcesz nas głęboko ze sobą związać wszystkie członki w jedno Ciało, byśmy się stali jak siostry i bracia, którzy gromadzą się przy jednym ołtarzu. |
Lewa: |
136Jesteś prawdziwym źródłem pokoju, więzią wiążącą wszystkie nagrody, mocą przezwyciężającą waśnie, światłem dającym ciepło i jasność. |
Prawa: |
137Jesteś pogromcą smoka wraz z Twą Oblubienicą, znakiem zwycięstwa; Przed Tobą muszą ustąpić wszyscy wrogowie: szatani i ludzie przez szatana opanowani. |
Wszyscy: |
138Jak jeleń tęskni do strumienia wód, tak oblubienica do znaków miłości. Spraw, niech zmiękną nasze serca, Panie, a miłości niech zniszczy naszą oziębłość. |
139Nie jesteśmy godni Cię przyjąć, bo podobni jesteśmy do syna marnotrawnego. Jednak wierząc temu Znakowi Miłości zbliżamy się do Ciebie bez lęku i bojaźni. | |
140Przychodzimy, bo ponownie się decydujemy stać się jak wosk w Twoich dłoniach, abyś mógł nas wysłać jako narzędzia pasące Twój lud według Twego upodobania. Amen. |
Po Komunii św.
Prowadzący: |
141W Matce – Oblubienicy zbudowałeś sobie mieszkanie, a prze to, że Ona powiedziała fiat, ubogaciłeś i moje serce. |
142Mogę spoczywać na Twojej piersi, Panie, według pragnienia serca; podobnie jak Twój ukochany uczeń, troszczyć się o królestwo pokoju. | |
143Tak jak Ty królujesz w niebie i pełen blasku mieszkasz u Ojca, tak całkowicie, we własnej Osobie jesteś głęboko w moim sercu. | |
144Trzymasz berło w swej dłoni, panujesz nad miastem i wsią; ziemia i niebo są Twoim namiotem, jesteś królem całego świata. | |
Prawa: |
145Z wiarą adoruję Ciebie, oddaję się Tobie jako narzędzie. Niczego nie zatrzymuje dla siebie, Twoja chwała jest moim szczęściem. |
146Moją miłość czystą jak lilie, chcę oddać jedynie Tobie. Wszystko co może ją zbrudzić, jest dla mnie czczym urojeniem. | |
147Do Ciebie należy wszystko, co mam, moja ostatnia kropla krwi, moja wola i me serce me radości i boleści. | |
148Weź wszystko, co posiadam i czym jestem, wszystko, wszystko oddaję Tobie. Wykorzystaj to dla zbawienia dusz, nawet wtedy, gdy moim udziałem będzie cierpienie. | |
Lewa: |
149Ty, promienny owocu ofiarny, życzysz sobie, bym była zdyscyplinowana, bym stała się podobna do pokarmu, silna ofiarą i pełna miłości. |
150Bez tłoczni nie ma wina, pszenica chce być zmielona; bez grobu nie ma zwycięstwa, tylko śmierć pokona wojnę. | |
151Weź moje serce, weź moją dłoń, jako symbole zwycięstwa. Pozostanę spokojna, gdy przebije mnie włócznia spokojna, gdy dręczyć mnie będą gwoździe. | |
152Nałóż mi cierniową koronę, nasyć urąganiem i szyderstwem. Nic nie będzie dla mnie zbyt trudne tam, gdzie chodzi o Ciebie, o Panie. | |
Prawa: |
153To, czego wymaga królestwo Szensztackie, któremu poświęciłam się całkowicie, jest dla mnie życzeniem rozkazem, któremu wszystko podporządkuję. |
154Nie pozostawisz mnie nigdy samej, jesteś we mnie i mi pomagasz, ze mną będziesz w cierpieniach i sporach, chociaż droga jest trudna i daleka. | |
155Wyprowadzasz mnie do świata, w którym Ty, Panie, mnie ustawiasz: czym mam iść do pogan, czy też pozostać wśród wierzących. | |
156Dajesz światło i dajesz mi siły przeciw złym namiętnościom, kształtujesz mnie całkowicie na Swój obraz, odsłonięty w Twej Oblubienicy. | |
Lewa: |
157Stale przygotowujesz me serce dla Ducha Świętości, który wielkodusznie mnie wypełnia i z dobrocią zaspokaja moje tęsknoty |
158Gdy pozostaję z Tobą złączona, a Ty wciąż działasz we mnie, z pełną błogością spoglądam na mnie Odwieczny Ojciec. | |
159Przeze mnie buduje, tak jak obiecał, miasto pokoju, państwo Boga: nastanie jedna owczarnia i jeden Pasterz, których wszystkich doprowadzi do Ojca. | |
160I ja przy końcu czasów jestem wciąż gotowa na wesele, czekam pełna ufności na wielki sąd przy końcu świata. | |
Wszyscy: |
161Niech będzie chwała Tobie, Synowi Bożemu, wraz z królującym Ojcem i Duchowi Świętości teraz i na wieki. Amen. |
Ite missa est
Prowadzący: |
162Od ołtarza, Panie, odchodzimy w świat, by codzienności nadać Twój kształt. |
Wszyscy: |
163Jak ptak nie opuszcza swego gniazda, tak nasze myśli krążą wokół świętych szczytów. |
164Tam gdzie odwieczne światło pali się i nigdy nie gaśnie, nasze dusze goreją, pragnieniem zaślubienia Ciebie | |
165Świat i ludzkie serca chcą dążyć ku niebu, na wszelkie sposoby spieszą do Ojca. | |
166Jak chleb i wino Tobie są ofiarowane, podobnie niech we wszystkich sprawach powtarza się ofiarowanie. | |
167Upojne śpiewy chóralne głoszą „Święty Bóg”, niech wszystko się przemienia, uświęca i działa, | |
168Każda komunia, z Tobą Boży Synu, świętowana w niebie, odsłania Boży blask. | |
169Przez Królowę, Panią Szensztatu, Strąć starego smoka w piekielne czeluści! | |
170Niech wszystko się stanie królestwem Twoim, z Tobą jako Głową; niech wielbi wszystko radośnie Trójjedynego Boga. Amen. |