Msza Święta – Narzędzia

Modlitwa u stóp ołtarza i introit

Prowadzący: 19Ojcze, Tyś nas wybrał
w Chrystusie, dla zbawienia świata
jako ziarno, światło i zaczyn,
jako narzędzia Jego Królestwa.
Wszyscy: 20byśmy z Wielkim Znakiem, Jego Oblubienicą,
niweczyli wpływ szatana.
Prowadzący: 21Będąc nieskończenie wielki i piękny
panujesz nad ziemią i niebem;
a one posłuszne są Twojemu Słowu
i adorują Cię nieustannie.
Wszyscy: 22Rozporządzaj także nami,
którzy przed Tobą w proch padamy.
Przewodniczący: 23Wszechmoc posłała nędzną nicość
jako narzędzie do rąk Zbawiciela;
a ilekroć nicość się wywyższa
plan Twój jest niweczony.
Wszyscy: 24Spójrz na nas, klęczących z pokorą przed Tobą,
którzy światu odbieramy zbawienie.
Przewodniczący: 25Chcieliśmy iść własnymi drogami
grzesząc unikaniem Twych życzeń;
oddaliliśmy się od Ciebie,
przed Którym drżą i ziemia i niebo.
Wszyscy: 26Z pokorą wyznajemy nasze grzechy;
pozwól byśmy znaleźli łaskę w Chrystusie.
Prowadzący: 27Pozwól nam stawać się Twoją własnością
i tylko Tobie służyć z miłością,
by Chrystus mogąc przez nas działać
prowadził dusze do nieba.
Wszyscy: 28Niech On w nas idzie do świata
wraz ze swą Oblubienicą budując swe Królestwo.
Prowadzący: 29Ześlij nam moc Ducha Zbawiciela,
aby odnowił swoje stworzenie,
Królestwo Szensztatu, państwo Boże,
jednakie z odwiecznym Syjonem,
Wszyscy: 30w którym tryumfuje miłość
i stale rządzą sprawiedliwość i prawda.
Amen.

Kyrie

Prowadzący: 31Zmiłuj się, Ojcze, pełen łaskawości,
i zgładź wszystkie nasze przewinienia!
Prawa: 32Panie Jezu Chryste, Baranku Boży,
na nowo obejmij Drzewo Krzyża!
Lewa: 33Duchu Święty Boże, Dawco Życia,
ukaż światu, żeś Pełnią Zbawienia!

Gloria

Prowadzący: 34Niech będzie cześć i chwała,
Tobie, o Boże, co panujesz nad morzami;
ziemia i niebo podążają drogą,
którą Ty im wskażesz.
35Ty, Boża-Ojcze, poddajesz się pocałunkom,
wiecznej rozkoszy
miłości Twego Syna
w Duchu Świętym.
36Ty, Boże, sam w sobie jesteś pełnią,
jesteś Miłością bez końca.
Miłość posłała swego Syna
jako zastaw zbawienia.
Prawa: 37Miłość dała życie Synowi
z Matką – Oblubienicy,
kazała Mu przelać Krew,
będącą dla nas najwyższym dobrem.
Lewa: 38Miłość przed Swoją śmiercią
dała nam w dziedzictwie Matkę – Oblubienicę,
aby Ona jako bezpieczna brama,
szybko doprowadzała nas do Boga.
Prawa: 39Ona, macą swego Syna,
zawsze zwycięży
królestwo i dzieło szatana,
aby światu przynieść pokój.
Lewa: 40Miłość zanurzyła nas w Tym,
który codziennie nam się daje
jako przeobfity pokarm ofiarny
na długą pielgrzymią drogą.
Prawa: 41Miłość poprzez odwieczne słowa posłannictwa
pociągnęła nas do zbawczej doskonałości,
pozwoliła dzielić Jej los,
jako Jej narzędzia uczyniła wielkim.
Lewa: 42Miłość wezwała świat,
by stał się podobny do schodów,
które nas skutecznie doprowadzą
do nieba, do Serca Bożego.
Prawa: 43Strumienie Miłości płyną;
zalewając ziemię i niebo
blaskiem odwiecznej Miłości
i powracają do źródła.
Wszyscy: 44Niech będzie chwała i miłość
panującemu Bogu, Ojcu, Synowi
i Duchowi Świętemu
teraz i na wieki. Amen.

Modlitwa

Prowadzący: 45Ojcze, Tyś nas posłał,
byśmy się stali i na zawsze pozostali
narzędziami w ręku Zbawiciela
i oddawali się duszom.
Prawa: 46Podobnie jak Matka-Oblubienica
kierująca Królestwem Szensztackim,
chcemy się całkowicie oddać
Twej miłości, by pomnażać Twoją chwałę.
47Spraw, byśmy w każdej chwili gotowe były
podjąć dla Ciebie służbę, jako:
służebnica, Oblubienica i dziewica,
ofiarna, radosna i wierna.
Lewa: 48Zdepcz przez nas głowę węża,
który stale wyrywa Ci dusze,
i niszczy przemocą
pokój obiecany narodom.
49Chrystus idzie przez wieki,
gotowy w nas do walki i zwycięstwa,
Tobie przez swe sługi
okazując cześć i miłość. Amen.

Na Lekcję

Prowadzący: 50Ojcze, na dowód Twej miłości
posłałeś nam Twego Syna.
On z miłości przyjął Ciało
przychodząc do nas na świat.
51Z miłości daje nam siebie
jako ofiarę na ołtarzu.
Tu chce stale królować
mieszkając tak blisko nas.
52Z miłości żyje w swym Słowie,
skutecznie wśród nas działając,
- jako znak odwiecznej Bożej Miłości
pełnej żaru i jasności.

Na Ewangelię

Prowadzący: 53Ostrzejsze niż miecz obosieczny
i skuteczniejsze jest Słowo Boże,
które przenika aż do rozdzielenia duszę i ducha,
przygotowując wewnętrzną przemianę.
54Z mocą oddziela stawy od szpiku,
otwiera i umacnia serca;
sędzią jest ludzkich zmysłów
i ogniskiem Bożej Miłości.
55To młot rozbijający
leżące na drodze przeszkody,
które utrudniają nam dojście do Boga,
zakłócają i umieszczają naszą miłość.
56To ziarno, które jeśli utrzyma się
padając na żyzną glebę,
przyniesie owoc stokrotny
i głęboko zapadnie w serca.
Wszyscy: 57Spraw, Ojcze, by nasze czyste dusze,
zdolne były usłyszeć Słowa,
w pełni i chętnie je przyjąć
by wypełniać to, co głoszą.
58Pozwól nam, jako Paniom Szensztatu,
na które padają niczym rosa niebiańska,
zachować je w naszych sercach
by doprowadziły nas do wiecznego szczęścia.
59Wtedy z radością zaniesiemy je w świat
który z zadziwieniem wstrzyma oddech
gdy odnajdzie nieustanny pokój Boży
jaki głoszą zastępy aniołów.
Amen.

Credo

Prowadzący: 60Wierzymy pełni ufności w to,
co mówi nam odwieczna Prawda.
Poddajemy jej nasz rozum
podążając za nią sercem i czynem.
61Wiara jest pewną drogą
daną nam przez Słowo.
Tylko ten może oczekiwań zbawienia,
komu wiara jest dana.
Prawa: 62Boże, wierzymy, że Twoja moc
powołała świat do istnienia;
Ty nim rządzisz, utrzymujesz
i z mądrością nim kierujesz.
Lewa: 63Panujesz z wyżyn niebieskich,
i patrzysz na nas z miłością,
w nas widząc Swego Syna,
zasiadającego z Tobą na odwiecznym tronie.
Prawa: 64My sami jesteśmy biedni i słabi,
Ty nas umacniasz i wywyższasz,
przemieniasz w członki Pana,
który jako Głowa pociąga nas do Ciebie.
Lewa: 65Ty, Boże, wywyższasz nasze istoty,
mieszkasz w duszach jak w świątyni,
gdzie z Synem i Duchem Świętym
przebywasz jako stały gość.
Prawa: 66Ciała, dusze konsekrowane
należą do Trójcy Przenajświętszej,
która królując w nas jak w niebie,
mieszka w nas z całym swym bogactwem.
Lewa: 67Tak więc jesteśmy ponad całym światem
wewnętrznym włączeni w boskość,
więcej warci w Twych oczach
jak cała ziemia bez nas.
Prawa: 68Dzieła wszystkich kultur
są tylko jak niewielki pyłek
wobec Tej chwały,
jaką obdarza nas Twoja miłość.
Lewa: 69Dałeś nam Swego Syna,
który za nas zawisnął na Krzyżu;
Zsyłasz nam Ducha Świętego
który nas wychowuje i poucza,
Prawa: 70postawiłeś przy nas anioła,
mającego nas ochraniać
i Matkę przepełnioną dobrocią,
z miłością troszczącą się o nas.
Lewa: 71W swej troskliwości powierzyłeś nas Kościołowi,
Oblubienicy Twego Syna,
aby nas prowadził przez życie
i podtrzymywał w nas prawdziwą miłość.
Prawa: 72Twój Syn dla nas oddaje się na ołtarzu
jako przebogaty dar Ofiarny,
staję się przyjacielem, pokarmem,
w każdej sytuacji nam bliskim.
Lewa: 73Wodzisz za nami ojcowskim wzrokiem,
pozwalasz nam dzielić się szczęście Twego Syna;
wszystko, co staje się naszym udziałem,
wiedzie do wiecznego zbawienia dusz.
Prawa: 74Każde cierpienie to pozdrowienie od Ciebie,
uskrzydlające nasze dusze,
z mocą przestawiające nasze zwrotnice,
i podtrzymujące w dążeniach.
Lewa: 75Przynagla nas do odnowienia decyzji,
by całkowicie oddać się Chrystusowi,
aby On jedynie w nas żył,
działał w nas i kierował ku Tobie.
Prawa: 76Jak słonecznik, skierowany ku słońcu,
jest bogato obdarowany,
tak i my nasze serca i zmysły
z wiarą kierujemy ku Tobie, Ojcze.
Lewa: 77Jesteśmy przekonani, że z ojcowską troską
jesteś w każdym wydarzeniu,
ogarniamy Cię żarem miłości,
z radością gotowi do ofiar dla Ciebie.
Prawa: 78W naszym sanktuarium serca
niech będzie Tobie cześć i chwała.
Nigdy nie będziesz tam samotny,
bo chcemy być zawsze przy Tobie.
Lewa: 79Z orszakiem aniołów i świętych
nasze serca krążą wokół ołtarza;
biją dla tego, Który tam ukryty
może zaspokoić pragnienie miłości.
Prawa: 80Wierzymy, że naszym udziałem
stanie się blask i chwała zmartwychwstania,
że podobnie jak Przemieniony Pan,
będziemy mieć piękne i strojne ciała i dusze.
Wszyscy: 81Gdy przyjdzie Sędzia tego świata
z królewskim berłem w ręku,
pozwól nam, Ojcze, stanąć po prawicy,
by z nim wejść na wieczne wesele.
Amen.

Ofiarowanie

Prowadzący: 82Przedwieczny Ojcze, niech te dary,
które przynosimy Tobie do ołtarza,
z naszej strony mówią,
że nic nie jest nasza własnością.
Prawa: 83To, czym jesteśmy, co posiadamy,
jako dar ofiarny na powrót
w Twoje ręce składamy,
uczyń z tym, cokolwiek zechcesz.
84Odbierz nam naszą własną wolę,
byśmy jako Twej dla nas
dobroci, w zgodzie ze swym umysłem,
mogły wiernie wypełniać nasze posłannictwo.
Lewa: 85Podobnie jak chleb i wino przemieniają się
w Ciało i Krew Zbawiciela,
możesz nas wznieść do Siebie
traktując jak Twojego Syna.
86Niech wskazania Twej Mądrości
uwidocznione w świętości Chrystusa,
zwyciężając w Jego Oblubienicy
formują jej myśli i czyny.
Prawa: 87Pozwól nam, składającym tę Ofiarę,
dzień po dniu odsłaniać
nikczemnemu światu
wielką chwałę Chrystusa.
88Wtedy nic nami nie zachwieje.
Będziemy bezpieczni
niczym ptaszek w gnieździe,
z pewnością także w czasie burzy.
Lewa: 89Naszą istotę opromienia
wolność prawdziwych dzieci Bożych,
to przyciąga do nas świat
zwiastując mu zbawienie.
90Nic nie zakłóci Twoich planów,
bez przeszkód możesz kształtować
poprzez swoje narzędzia
nieskończoną Twoją chwałę.
Wszyscy: 91Sprawco świętości, zejdź z niebiosów,
pobłogosław nas i te dary, a
by Trójca Święta była uwielbiona
przez nasze hymny pochwalne.
Amen.

Prefacja

Prowadzący: 92Z niezliczoną rzeszą Aniołów,
z Królową Niebios
zgromadzeni przed Twym tronem,
razem z całym światem
śpiewamy hymny uwielbienia
i składamy gorące dziękczynienia.
93Ojcze nieskończenie wielki,
rodzisz w czystym łonie
równego Tobie Bożego Syna;
jesteś nieskończenie bogaty w miłości
w Duchu Świętym, którego wielbimy
z Tobą i z Synem, bez końca.

Sanctus

Wszyscy: 94„Święty, święty, święty, Pan”
drżą w upojeniu ląd i morze,
będące jakby skrajem Twego płaszcza
i sławią Cię po całym świecie,
śpiewając Ci bez końca
„święty, święty, jesteś Panie!”
95„Święty” śpiewając zastępy niebieskie
radując się nieustannie.
„święty” huczą (szumią) przed Tobą
Chóry Twego świętego Kościoła.
Ziemia łączy się z niebem,
by wiecznie Cię uwielbiać.
Amen.

Przed Przeistoczeniem

Prowadzący: 96Podajmy sobie ręce
jako znak świętej jedności
wszystkich gałęzi Rodziny
zgromadzonych w Chrystusie.
Wszyscy: 97przed naszą umiłowaną Panią
na szensztackich błoniach.
Prowadzący: 98Pozwól, Ojcze, by działała owocnie
i umacniała na drogach Kościoła
Święty pokój Boży,
Wszyscy: 99by poszerzała granice
i po Bożemu kierowała kulą ziemską.
Prowadzący: 100Daj miłość naszym rodzicom,
oddal od nich chmury,
pomóż im tak nami się kierować,
by doprowadzić nas do Trójjedynego
Wszyscy: 101by Kościół się powiększał
i przybywało mu świętych.
Prowadzący: 102Ponownie posyłasz nam
na ziemię Twego Syna,
by na ołtarzu
uroczyście odnawiał Swą Ofiarę.
Wszyscy: 103Niech złączy się z Nim niemoc,
by zbawić ludzkie dusze. Amen.

Po Przeistoczeniu

Prowadzący: 104To święte przeistoczenie
cudownie ubogaciło świat
Ofiarą Pana jako Baranka,
który zawisnął na Drzewie Krzyża.
Z Jego Ofiarnym darem łączymy
wszystko co posiadamy
i nas samych jako narzędzia.
105W duchu wiary widzimy stojącą
na świętym szczycie Golgoty
współcierpiąca Matkę – Oblubienicę,
patrzącą na nas z dobrocią.
Ona ofiarowuje się za nas wraz ze swym Synem
Ojcu siedzącemu na tronie.
Prawa: 106Z Nim składamy siebie na Ołtarzu
Tobie, odwieczny Ojcze
i bez zastrzeżeń adorujemy
Ciebie Twoją Wszechmoc.
Rozporządzaj naszym życiem,
któregoś dał nam z miłości.
107Prowadź nas w miłości
według Twego odwiecznego planu,
nawet wtedy, gdy zawiera krzyż i cierpienie.
W Chrystusie zobacz nas wiszących na krzyżu
ponaglanych gorącą miłością.
Lewa: 108Łaskawy Ojcze przyjmij Jego
drogocenną Krew za nasze winy,
Odłóż miecz karania,
bo Syn Twój czci Cię nieskończenie.
Ilekroć składamy tę Ofiarę
109odnawia się nasze odkupienie.
Twój wzrok z zadowoleniem
spoczywa na odzyskanym szczęściu ludzkości.
Podajesz jej Ojcowską dłoń,
napełniasz ją pokojem,
darzysz błogosławieństwem całą ziemię
pozostawiając dla nas Swoje ślady.
Prawa: 110Przyjmij Twego Syna jako dziękczynienie
za wszystko co nam uczynił:
przemieniłaś nas i głęboko
zanurzyłeś nas w Chrystusa,
dałeś nam Jego godność i posłannictwo
jako narzędzie dla dokonania zbawienia.
111Chroniłeś nas jak swą źrenicę oka
i jak służebnicę Pana,
wspaniale ozdobiłeś darami
i doprowadziłeś do nas dusze.
Przyjmij za to życie Twego Syna,
które oddajemy Ci przez Twą Oblubienicę.
Lewa: 112Z dziecięcą prostotą oddajemy Go Tobie
jako żywą Prośbę.
Jak małym jest to wszystko,
czego za to od Ciebie oczekujemy:
w Nim stając przed Bramą Niebios
staliśmy się wszechmocni, bogaci i wielcy.
113Pozwól byśmy w Nim wolni od pozorów,
byli zawsze narzędziami,
uwolnionymi od siebie, Jemu poddanymi,
doprowadzającymi ludzi do Nieba
gdzie z żarem miłości włączą się w jedność
z Trójjedynym i Nieskalanym.
114Coś nam dał jako Testament
zatrzymany do końca czasów:
Trzykroć Przedziwną Matkę,
skarb pokoju na szensztackiej niwie.
Dopóki będziemy strzec go wiernie,
będzie gromadził wokół nas najlepszych.
Wszyscy: 115Przez Niego, Baranka, który zawsze zwycięża,
a jak zabity leży przed Tobą,
przyjmij, Ojcze, w Duchu Świętym,
który wszystko stworzenie porywa w górę,
z całą dziecięcą prostotą
zanoszone hołdy, przebłagania,
dziękczynienia i prośby.
Amen.

Na Pater noster

Prowadzący: „Ojcze”
Wszyscy: 116Ojcze, niezasłużenie stajemy przed Tobą
w Twoim Synu, jako Twe dzieci,
nie jako służebnica tylko, nie jako parobek,
ale mając pełnię praw dziecka.
Prowadzący: „Ojcze nasz”
Wszyscy: 117Radośnie z Tobą jesteśmy złączeni
w blasku słońca;
Ty jesteś dla nas wszystkich
Ojcem bogatym w miłość.
Prowadzący: „Któryś jest w niebie”
Wszyscy: 118Tobie niech będzie cześć,
Tobie, panującemu nad wszystkim;
przed Twą mocą wszystko się kłania,
wychwalając Twe wspaniałe Imię.
Prowadzący: „przyjdź królestwo Twoje”
Wszyscy: 120Niech przyjdzie do nas królestwo Twoje,
by ziemia zrównała się z niebem;
Wtedy zapanują po wsze czasy
Prawda, Miłość i Sprawiedliwość.
Prowadzący: „bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi.”
Wszyscy: 121Niech jedynie Twoja wola będzie normą,
tworzącą formę naszego życia;
niech wszystko będzie nastawione
na to tylko, co się Tobie podoba.
Prowadzący: „Chleba naszego powszechnego daj nam dzisiaj,”
Wszyscy: 122Daj nam chleba dla duszy i ciała,
chroń nas w każdej potrzebie;
pokaż, że jesteś Ojcem,
kiedy szatan podstępnie nas oplata.
Prowadzący: „i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.”
Wszyscy: 123Zmaż wszystkie nasze winy,
podobnie jak i my z cierpliwością
i dobrocią przebaczamy tym,
co nas znieważają.
Prowadzący: „I nie wódź nas na pokuszenie,”
Wszyscy: 124W pokusach daj nam siłę,
by dusza nie ustawała;
broń nas przed okazją
prowadzą do grzechu
Prowadzący: „ale nas zbaw ode złego.”
Wszyscy: 125Z dziecięcą prostotą, podobnie jak Ty,
grzech mamy w nienawiści;
lecz jesteśmy słabi i nędzni
przeto uwolnij nas od hańby grzechu.
Prowadzący: „Amen.”
Wszyscy: 126Amen! Niech tak się stanie!
Przyjmij nasze dziecięce oddanie.
Zadbaj z ojcowską dobrocią
o nasze dziecięce szczęście. Amen.

Przed Komunią świętą

Prowadzący: 127Chcesz nam dać jako pokarm
Baranka, oddającego za nas życie,
Syna, którego Tobie, Ojcze, ofiarujemy,
oddajesz nam jako dar miłości.
128Jak cicho przemieniają się potrawy
w Tego, który pozostaje pokarmem,
tak zechciej, Panie, zjednoczyć nas z Tobą,
któremu niebo i ziemia cześć oddają.
129Z serca i duszy płynące ku Tobie
gorące uczucia miłości,
chcesz przelać w nas z powrotem
jako trwały i czysty dar oblubieńczy.
130Niech żar ofiarny, który Cię przynagla
do całkowitej ofiary z siebie,
zapala nas do takich samych dążeń
i z ogromną mocą niszczy wszelką ciasnotę.
Prawa: 131Ty gasisz ogień naszych zmysłów,
napełniasz nas wonnościami miłości,
pozwalasz grzać się w słonecznych promieniach
i zabierasz na ucztę weselną.
Lewa: 132Uwalniasz nas od naszych słabości
i targających nami namiętności,
przychodzisz by nas uzdrawiać
i umacniać w miłości.
Prawa: 133Ilekroć Ciebie godnie przyjmujemy,
nasze ciało otrzymuje prawo
do życia przemienionego
po osiągnięciu zwycięskiej nagrody.
Lewa: 134Tyś jest Chlebem Bożych dzieci,
Winem rodzącym dziewice,
pokarmem pozdrawianym przez męczenników,
zdrojem radości zwiastunów Zbawienia.
Prawa: 135Chcesz nas głęboko ze sobą związać
wszystkie członki w jedno Ciało,
byśmy się stali jak siostry i bracia,
którzy gromadzą się przy jednym ołtarzu.
Lewa: 136Jesteś prawdziwym źródłem pokoju,
więzią wiążącą wszystkie nagrody,
mocą przezwyciężającą waśnie,
światłem dającym ciepło i jasność.
Prawa: 137Jesteś pogromcą smoka
wraz z Twą Oblubienicą, znakiem zwycięstwa;
Przed Tobą muszą ustąpić wszyscy wrogowie:
szatani i ludzie przez szatana opanowani.
Wszyscy: 138Jak jeleń tęskni do strumienia wód,
tak oblubienica do znaków miłości.
Spraw, niech zmiękną nasze serca, Panie,
a miłości niech zniszczy naszą oziębłość.
139Nie jesteśmy godni Cię przyjąć,
bo podobni jesteśmy do syna marnotrawnego.
Jednak wierząc temu Znakowi Miłości
zbliżamy się do Ciebie bez lęku i bojaźni.
140Przychodzimy, bo ponownie się decydujemy
stać się jak wosk w Twoich dłoniach,
abyś mógł nas wysłać jako narzędzia
pasące Twój lud według Twego upodobania.
Amen.

Po Komunii św.

Prowadzący: 141W Matce – Oblubienicy
zbudowałeś sobie mieszkanie,
a prze to, że Ona powiedziała fiat,
ubogaciłeś i moje serce.
142Mogę spoczywać na Twojej piersi,
Panie, według pragnienia serca;
podobnie jak Twój ukochany uczeń,
troszczyć się o królestwo pokoju.
143Tak jak Ty królujesz w niebie
i pełen blasku mieszkasz u Ojca,
tak całkowicie, we własnej Osobie
jesteś głęboko w moim sercu.
144Trzymasz berło w swej dłoni,
panujesz nad miastem i wsią;
ziemia i niebo są Twoim namiotem,
jesteś królem całego świata.
Prawa: 145Z wiarą adoruję Ciebie,
oddaję się Tobie jako narzędzie.
Niczego nie zatrzymuje dla siebie,
Twoja chwała jest moim szczęściem.
146Moją miłość czystą jak lilie,
chcę oddać jedynie Tobie.
Wszystko co może ją zbrudzić,
jest dla mnie czczym urojeniem.
147Do Ciebie należy wszystko, co mam,
moja ostatnia kropla krwi,
moja wola i me serce
me radości i boleści.
148Weź wszystko, co posiadam i czym jestem,
wszystko, wszystko oddaję Tobie.
Wykorzystaj to dla zbawienia dusz,
nawet wtedy, gdy moim udziałem będzie cierpienie.
Lewa: 149Ty, promienny owocu ofiarny,
życzysz sobie, bym była zdyscyplinowana,
bym stała się podobna do pokarmu,
silna ofiarą i pełna miłości.
150Bez tłoczni nie ma wina,
pszenica chce być zmielona;
bez grobu nie ma zwycięstwa,
tylko śmierć pokona wojnę.
151Weź moje serce, weź moją dłoń,
jako symbole zwycięstwa.
Pozostanę spokojna, gdy przebije mnie włócznia
spokojna, gdy dręczyć mnie będą gwoździe.
152Nałóż mi cierniową koronę,
nasyć urąganiem i szyderstwem.
Nic nie będzie dla mnie zbyt trudne
tam, gdzie chodzi o Ciebie, o Panie.
Prawa: 153To, czego wymaga królestwo Szensztackie,
któremu poświęciłam się całkowicie,
jest dla mnie życzeniem rozkazem,
któremu wszystko podporządkuję.
154Nie pozostawisz mnie nigdy samej,
jesteś we mnie i mi pomagasz,
ze mną będziesz w cierpieniach i sporach,
chociaż droga jest trudna i daleka.
155Wyprowadzasz mnie do świata,
w którym Ty, Panie, mnie ustawiasz:
czym mam iść do pogan,
czy też pozostać wśród wierzących.
156Dajesz światło i dajesz mi siły
przeciw złym namiętnościom,
kształtujesz mnie całkowicie na Swój obraz,
odsłonięty w Twej Oblubienicy.
Lewa: 157Stale przygotowujesz me serce
dla Ducha Świętości,
który wielkodusznie mnie wypełnia
i z dobrocią zaspokaja moje tęsknoty
158Gdy pozostaję z Tobą złączona,
a Ty wciąż działasz we mnie,
z pełną błogością spoglądam na mnie
Odwieczny Ojciec.
159Przeze mnie buduje, tak jak obiecał,
miasto pokoju, państwo Boga:
nastanie jedna owczarnia i jeden Pasterz,
których wszystkich doprowadzi do Ojca.
160I ja przy końcu czasów
jestem wciąż gotowa na wesele,
czekam pełna ufności
na wielki sąd przy końcu świata.
Wszyscy: 161Niech będzie chwała Tobie, Synowi Bożemu,
wraz z królującym Ojcem
i Duchowi Świętości
teraz i na wieki.
Amen.

Ite missa est

Prowadzący: 162Od ołtarza, Panie,
odchodzimy w świat,
by codzienności
nadać Twój kształt.
Wszyscy: 163Jak ptak nie opuszcza
swego gniazda,
tak nasze myśli krążą
wokół świętych szczytów.
164Tam gdzie odwieczne światło
pali się i nigdy nie gaśnie,
nasze dusze goreją,
pragnieniem zaślubienia Ciebie
165Świat i ludzkie serca
chcą dążyć ku niebu,
na wszelkie sposoby
spieszą do Ojca.
166Jak chleb i wino
Tobie są ofiarowane,
podobnie niech we wszystkich sprawach
powtarza się ofiarowanie.
167Upojne śpiewy chóralne
głoszą „Święty Bóg”,
niech wszystko się przemienia,
uświęca i działa,
168Każda komunia,
z Tobą Boży Synu,
świętowana w niebie,
odsłania Boży blask.
169Przez Królowę,
Panią Szensztatu,
Strąć starego smoka
w piekielne czeluści!
170Niech wszystko się stanie królestwem
Twoim, z Tobą jako Głową;
niech wielbi wszystko radośnie
Trójjedynego Boga.
Amen.